Në fillim të viteve 1800, një shpikje për të cilën Volta kishte punuar për disa kohë, pa dritën: bateria, një paraardhës i baterisë elektrike, e cila gjeneron një rrymë elektrike konstante. Duke u nisur nga teoritë e
Luigi Galvani, i cili hipotezoi ekzistencën e një “lëngu elektrik të kafshëve” nga eksperimentet e tij mbi
bretkosat, Volta krijon një bateri duke alternuar disqet e zinkut dhe bakrit me karton të njomur në shëllirë.
Fenomeni që qëndron në themel të funksionimit të grumbullit voltaik, ku një ndryshim i vogël në potencial vendoset midis dy përçuesve të ndryshëm metalikë në kontakt, ka marrë emrin e efektit Volta.